De keuken van Italië

Italië. Met stip op nummer 1 op ons vakantielijstje. Alles klopt: Italië is cultuur, natuur, en natuurlijk een culinair wonder. De tomaten zijn er sappig en zoet. De citroenen geven al die heerlijke geur als je ze koopt, daar waar de Nederlandse citroenen vaak geurloos zijn. De Italiaanse supermarkten zijn voorzien van de mooiste (of eigenlijk juist minst mooie en onbewerkte) groenten en fruit. 

Als liefhebber van het land Italië, heb ik natuurlijk een aantal mooie kookboeken in de collectie. Er komen in deze blog later in het jaar nog meerdere kookboeken aan de orde. En de meeste recepten zijn gewoon het lekkerst om te maken in het voorjaar of de zomer. Dan zijn de tomaten het lekkerst, en met een beetje geluk kun je lekker buiten eten. Liefst nog met zo'n heerlijk wit Italiaans wijntje erbij. Om nog maar te zwijgen van de Italiaanse desserts. Natuurlijk, de tiramisu. Ik weet nog dat we een keer gingen eten in Toscane in een heel 'ongezellig' restaurant. Wel typisch Italiaans, we waren volgens mij de enige toeristen. Daar kregen we huisgemaakte tiramisu. Echt, het was eigenlijk genoeg voor 3 dagen maar hij was goddelijk lekker! 
Dit blog gaat over het kookboek: De keuken van Italië. Het boek begint met een mooie inleiding over het land Italië en over de culinaire cultuur. Prachtige foto's van typische Italiaanse dorpjes en ingrediënten nemen je mee op reis!

Tomatensoep is veruit favoriet bij onze kinderen. En het is zo simpel. Deze Zuppa di pomodori is natuurlijk het lekkerst in de zomer, wanneer de zon gerijpte tomaten het zoetst zijn en de meeste smaak hebben. Maar ook in de winter prima te maken. Gebruik tomaten die echt zacht zijn, die hebben vaak de meeste smaak. Met weinig ingrediënten (tomaten, ui, knoflook, bleekselderij, kippenbouillon) tover je een heerlijke tomatensoep op tafel. Als je met dit recept begint, weet je al dat het goed komt. De geur is meteen heerlijk: tomaten, ui, knoflook en selderij moeten zo'n 45 minuten zachtjes koken tot moes. Eventueel kun je op het laatst nog wat pasta toevoegen, maar eerlijk gezegd vind ik het niet nodig. 

Lasagne is een gerecht dat ik al heel vaak heb gemaakt, maar er is altijd wel iets dat niet helemaal klopt. Of het is te compact, met teveel lasagnevellen en dus te weinig saus. Of weer teveel saus, zodat het niet meer stevig genoeg is en  uit elkaar valt als het op het bord ligt. Of het heeft te weinig smaak. Ik wil die romige, beetje stevige, lekker geurende lasagne. Een soort van comfort food. Met net genoeg saus zodat de lasagne stevig is, waarbij je wel lekker met een goed stokbroodje de saus van je bord kan weg eten. In dit kookboek staat een recept voor Lasagne al forno die echt aan al mijn eisen voldoet. Met kruiden als kruidnagel, laurierblad, nootmuskaat geeft het die heerlijke geur van een winters gerecht. Met drie verschillende soorten vlees: spek, biefstuk en varkensvlees. Dit is een topper! Met natuurlijk: heerlijk verse buffelmozzarella!

Deze twee gerechten zijn Italiaanse klassiekers uit een mooi kookboek. De recepten zijn duidelijk omschreven en bij elk recept staat een mooie foto. Ook geeft elk hoofdstuk weer een nieuwe inleiding. Lekker overzichtelijk.
Dit kookboek neemt je mee naar Italië, een aanrader dus!